Συγκίνηση προκάλεσε στην Πάτρα η εκδημία του πρεσβύτερου π. Παναγιώτη Μεντζά.
Όπως έγραψε το μπλοκ (anastasiosk.blogspot.com/) ο αγαπητός αγωνιστής ιερέας π. Παναγιώτης μετέστη προς τα ουράνια. Μετέστη στην μακαρία εκείνη πόλη, όπου δεν υπάρχει χειρότευκτος ναός, αλλά «Κύριος ὁ Θεός ὁ Παντοκράτωρ ναός αὐτῆς ἐστί καί τό ἀρνίον», και η οποία πόλη «οὐ χρείαν ἔχει τοῦ ἡλίου οὐδὲ τῆς σελήνης, ἵνα φαίνωσιν αὐτῇ, ἡ γὰρ δόξα τοῦ Θεοῦ ἐφώτισεν αὐτήν». (Αποκ. Ιωάν. κα΄, 22-23).
Ξεκίνησε τους νεανικούς του βηματισμούς στον Αρχιμανδρίτη Χαραλάμπη Δέδε, Ιεροκήρυκα Ναυπακτίας για να ανδρωθεί πνευματικά κοντά του. Ήλθε στην Πάτρα και νυμφεύθηκε την Πρεσβυτέρα του Σταματία, με την οποία απέκτησε ευλογημένη πνευματική οικογένεια. Χειροτονήθηκε κληρικός και ολοκλήρωσε τις θεολογικές του σπουδές.
Συμβουλευόταν τον σπουδαίο και φημισμένο Ιεροκήρυκα της Πάτρας, που διέγραψε ιστορία, τον Αρχιμανδρίτη Χριστόδουλο Παπαγιάννη, και είχε ως Πνευματικό του τον ασκητικό Αρχιμανδρίτη Ιερόθεο Τσαντίλη μετέπειτα Μητροπολίτη Ύδρας.
Από νεαρός αφιέρωσε τον εαυτόν του όλον στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Ο εκλιπών με κόπους και θυσίες ίδρυσε την «Ενοριακή Κίνηση» και συνέγραψε πολλά άρθρα και βιβλία.
Υπήρξε ακέραιος χαρακτήρας με ιερατικό ήθος απαράμιλλο, διακονώντας θεαρέστως, με ιδιαίτερο ζήλο, πίστη, αφοσίωση και υψηλό αίσθημα ευθύνης τον πιστό. Υπήρξε ακούραστος λειτουργός και φιλακόλουθος.
