Εφυγε από τη ζωή ο Αργύρης Τραχανάς, αγαπημένος σύζυγος της Ελένης και πατέρας της Ιωάννας.
Ο Αργύρης υπήρξε μια ιστορία της Ακράτας μόνος του.
Κοινωνικός, φιλότιμος, αγωνιστής, δημοκρατικός και προοδευτικός πολίτης, πάντα με το χαμόγελο, καλός οικογενειάρχης, έντιμος και εργατικός, τεχνίτης μοναδικός, έραψε κουστούμια και έντυσε όλους τους Ακρατινούς.
Το ραφείο του πάντα γεμάτο κόσμο, ένα πολιτικό κέντρο πάντα ανοικτό. Τα ούζα πήγαιναν και έρχονταν και οι συζητήσεις πότε για τα πολιτικά, πότε για τα δημοτικά έδιναν και έπαιρναν.
Δεν έλειψε ποτέ από καμιά εκδήλωση, από καμιά παράσταση, από οτιδήποτε συνέβαινε στο χωριό μας, και η πράσινη σημαία του ΠΑΣΟΚ κυμάτιζε στο μπαλκόνι του μέχρι τις τελευταίες εκλογές.
Αν και η μοίρα του επιφύλαξε δύσκολα, με το ατύχημα και μετέπειτα την απώλεια του λατρεμένου τους μοναχογιού, του Γιώργου, στάθηκε όρθιος και αξιοπρεπής, χωρίς να δείχνει τον μεγάλο του πόνο.
Είναι, νομίζω ο τελευταίος μιας γενιάς των Ακρατινών που κόσμησαν με την παρουσία τους την Ακράτα, που ίδρυσαν και στήριξαν σωματεία, έφεραν υπηρεσίες, την έκαναν μεγάλη.
Θα φτιάξουν όμως σίγουρα μια δική τους πλατεία, εκεί στον άλλο κόσμο.
Η κοινωνία της Ακράτας έγινε φτωχότερη σήμερα και η οικογένειά του έχασε τον πατριάρχη της.
