Νέα παρέμβαση του Γρηγόρη Πετράκου, που θα προκαλέσει συζητήσεις και θόρυβο. Αφορά τις συζητήσεις που προκάλεσε η κίνηση του Σωκράτη Μάλαμα να ζητήσει να κατέβει σε συναυλία του ένα πανώ κατά Λιγνάδη.
Ο Γρ. Πετράκος παίρνει το μέρος του και συνεχίζει:
Πήρε φωτιά λέει το τουίτερ επειδή ο Μάλαμας είπε να κατέβει ένα πανό στη συναυλία του…
Κατ αρχάς να πάρει φωτιά και να καεί το τουΐτερ. Να γλιτώσουμε κι απ τους τουϊτεράδες.
Τον Μάλαμα όμως αφήστε τον ήσυχο… Τον Μάλαμα βρήκατε ρε…;
Ένας Μαλαμας και δυο τρεις άλλοι έχουν μείνει να μας θυμίζουν τί είναι καλλιτέχνης.
Κι αυτόν θα τον πιάσετε στο στόμα σας επειδή δεν ήθελε να βλέπει ένα πανό που γράφει ασχήμιες την ώρα που τραγουδάει ο άνθρωπος;
Είναι μια συναυλία ο κατάλληλος χώρος και στιγμή να σηκώνει ο καθένας πανό που να γράφει λέξεις με αρνητική δόνηση; Ο άλλος να λέει ένα τρυφερό τραγούδι και να βλέπει απέναντι τη λέξη βιαστής, δολοφόνος ή θάνατος;
Μήπως θέλετε να του βάλετε και μια οθόνη απέναντι να δείχνει Πορτοσάλτε;
Τουλάχιστον να έβλεπε ένα πανό που να έγραφε μια σπουδαία Ιδέα ή ένα μεγάλο Αγαθό…
Να έγραφε το πανό τη λέξη “Ελευθερία”, “Αγάπη” ή έστω “Δικαιοσύνη”… αντε να το δεχτώ…
Την ώρα μιας παράστασης το αντικείμενο είναι αποκλειστικά η Τέχνη. Και Τέχνη, όπως έγραφε ο μεγάλος Έλλην φιλόσοφος Κ. Τσάτσος, είναι “η του ωραίου θεραπεία”.
Εγώ τις απόψεις μου τις κρατάω για τους φίλους μου, για τις συνεντεύξεις, για τα άρθρα μου και για τα βίντεο που κάνω και μπορεί όποιος θέλει να τα διαβάσει ή να τα δει.
Δεν τις πεταω στη μούρη του κόσμου που έρχεται να με ακούσει να τραγουδάω…
Για φαντάσου να έβγαινα να τραγουδήσω και να άρχιζα να μιλάω για μάσκες, βελόνες, ψευτοπανδημίες και κρίσεις της κληματαριάς…
Τί σχέση έχουν αυτά με τη μουσική;
Κάθε τι έχει το χώρο και το χρόνο που είναι σωστό να εκφραστεί.
Η Τέχνη μιλάει για το Αιώνιο. Δεν ασχολείται με μεμονωμένες υποθέσεις. Αυτές είναι για τα δικαστήρια.
Και επιτέλους. Κάποιοι έχουν δώσει τις εξετάσεις τους χρόνια τώρα….
Ο Μάλαμας όταν άρχισε η επιχείρηση κοροϊδοϊός, έγραψε αυτό το μικρό αλλά περιεκτικό σημείωμα…
Αυτοί που ξυπνάνε και κοιμούνται με τον καημό του Λιγνάδη άραγε σήκωσαν κανένα πανό ή έστω έγραψαν ένα σημείωμα για τον εθνικό βιασμό που δεχόμαστε 2μιση χρόνια τώρα;;;;
Ή μήπως φορουσαν τις μασκουλες τους στις συναυλιες περσι σα βιασμένοι με σύνδρομο Στοκχόλμης;
Ο Λιγνάδης και ο κάθε βιαστής/παιδεραστής ανήκει στη φυλακή και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο.
Για το βιασμένο μας έθνος, όμως, γαργάρα…
Φύλλο δεν κουνιέται στο τουΐτερ….».
