Τα τυπικά μένουν, όπως όλα δείχνουν, για την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Βασίλη Αϊβαλή για το αξίωμα του Δημάρχου Πατρέων. Ο πρόεδρος του ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας φαίνεται πως το έχει πάρει απόφαση, να μπει με αξιώσεις στο κυνήγι του θώκου της οδού Μαιζώνος και τον τελευταίο καιρό βρίσκεται σε πυρετώδεις προετοιμασίες.
Η πολιτική του τοποθέτηση, αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και από φίλους αλλά και από μελλοντικούς αντιπάλους. Και είναι δεδομένο πως η δημόσια αναγγελία της υποψηφιότητας του θα ταράξει τα νερά. Άραγε, έχει ο ίδιος την φιλοδοξία να είναι η πιο αξιόμαχη αντιπρόταση στην δεκαετή κυριαρχία του Πελετίδη ή απλά θέλει με την παρουσία του να δώσει απλά ένα τέλος στις κυοφορούμενες υποψηφιότητες από τον πολιτικό του χώρο;
Ξεκάθαρα πρέπει να πασχίσει και για τα δύο. Και η επίτευξη και των δύο στόχων, μπορούν να του χαρίσουν μια ανέλπιστη επιτυχία. Και να του πιστώσουν πως κατάφερε ένα εκλογικό θαύμα, απέναντι σε ένα δήμαρχο, «λαϊκό ήρωα». Που δεν είναι ούτε επιτυχημένος, ούτε καν αποτελεσματικός. Αλλά ο μύθος που τον περιβάλλει είναι πρωτόγνωρος.
Σίγουρα όμως και ο Αϊβαλής δεν είναι απροετοίμαστος, ούτε διατεθειμένος να δώσει μια μάχη εκ προοιμίου χαμένη. Η προσωπική του επαφή με άτομα από όλους τους κοινωνικούς και εργασιακούς χώρους, του δίνει την ευχέρεια να «στήσει συνδυασμό» χωρίς φθαρμένα υλικά και με πρόσωπα που εκπέμπουν υγεία, έχουν γείωση με την κοινωνία και μπορούν να προσφέρουν. Βέβαια ο πρόεδρος του ΤΕΕ διατηρεί συμπάθειες σχεδόν σε όλους τους πολιτικούς χώρους και ίσως αντιμετωπίσει προβλήματα στο πως θα «μοιράσει την τράπουλα». Μικρό το κακό όμως για έναν υποψήφιο που πριν λίγο καιρό η σκέψη και μόνο της παρουσίας του στα δημοτικά πράγματα έμοιαζε με αυτοκτονία και τώρα φαίνεται να γίνεται δεκτή με ανακούφιση , ως αντίβαρο σε μια κουρασμένη δημοτική αρχή.
Ένα είναι βέβαιο: o αντίπαλος του Πελετίδη βρέθηκε. Και οι 12 μήνες που απέχουν έως τις εκλογές, αποκτούν ξεχωριστό ενδιαφέρον.
